Stanisław Zawierucha

Artysta, rzeźbiarz urodził się w Ostrowitem Prymasowskim (pow. gnieźnieński). Po kilku latach przeniósł się do Ostrówca.

W bożonarodzeniową noc 1986 roku spalił się miejscowy kościół. Artysta boleśnie to przeżył. Jego twórcza pasja rozpoczęła się od budowy drewnianej makiety spalonej świątyni. Tak rozpoczęła się artystyczna droga Stanisława Zawieruchy. W swoich pracach nie tylko nawiązywał do tematyki religijnej. Tematy do twórczości czerpał głównie z obserwacji życia na wsi obserwując ludzi. Początkowo rzeźbił pojedyncze figurki: listonosza, gospodarza itp. Później rozbudował swój warsztat  przedstawiając m.in. ludzi przy pracy: mężczyźni piłujący kłodę na koziołku, kobieta piorącą bieliznę w wannie.

W początku lat dziewięćdziesiątych twórca przystąpił do realizacji swego najbardziej ambitnego zadania, cyklu rzeźb, w których przedstawił tradycyjne prace w polu od wiosennej orki po zwózkę plonów. W charakterystyczny dla siebie sposób przedstawiał w drewnie ciągnięty przez konie i obsługiwany przez ludzi sprzęt rolniczy-od prymitywnego pługa po najbardziej skomplikowane maszyny.

Artysta słynął z zamiłowania do szczegółu w rzeźbach, skupiał uwagę przy najdrobniejszych detalach.

Zainteresowania dotyczyły również tematyki historycznej.  Prace artysty przedstawiają średniowiecznych rycerzy. Na jego wyobraźni odcisnął swoje piętno okres wojny o czym świadczy kilka rzeźb żołnierzy polskich.

  Rzeźbił głównie w drewnie lipowym, rzadziej w topoli. Wszystkie prace wykonywał z jednego kawałka drewna wraz z podstawą, jak i również najdelikatniejsze elementy rzeźb, jak lejce uprzęży, stanowią ich integralną część. Jego prace,  rzeźby ludzi czy zwierząt nie zawsze miały poprawne proporcje. Najbardziej liczył się ogólny wyraz i oryginalność kompozycji. Prace malował głównie farbami olejnymi o ograniczonej kolorystyce, sprowadzanej do oliwkowej, zieleni, czerni, bieli i ugrów. Niektóre pokrywał złotolem czy srebrolem. Tylko nieliczne pozostawiał w naturalnym kolorze drewna i pokrywał błyszczącym lakierem.

Stanisław Zawierucha zmarł 29.01.2002 r. Pochowany jest na cmentarzu w Orchowie.

W zbiorach Muzeum Ziemi Mogileńskiej znajdują się prace Stanisława Zawieruchy.

W ramach programu operacyjnego: Kultura w zasięgu 2.0
Regionalny Program Operacyjny Województwa Kujawsko – Pomorskiego na lata 2014 -2020. Oś Priorytetowa 2 „Cyfrowy Region”. Działanie 2.2 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego oraz zasobów nauki, kultury i dziedzictwa regionalnego”, część zbiorów muzeum została zdigitalizowana, m.in. prezentowane poniżej prace pt. „Kolekcja Zawieruchy” wykonane przez firmę Elaboro Online System. Proces cyfryzacji naszych zbiorów jest w toku.

Informacje  o życiu i twórczości Stanisława Zawieruchy pochodzą z publikacji „Rzeźbiarze ziemi gnieźnieńskiej”, Marta Romanow-Kujawa, Stanisław Pasiciel, Dziekanowice 2017 r.

Prace Stanisława Zawieruchy (według kolejności zdjęć):

1) „Murarz przy pracy”,

2) „Zaprzęg konny”,

3) „Żołnierz z bronią”,

4) „Żołnierz na koniu”,

5) „Ksiądz przy ołtarzu”,

6) „Kościół”,

7) „Skrzypek siedzący na krześle”.

 

 

 

obrazek

 


obrazek

obrazek

obrazek

obrazek

obrazek

obrazek

 

obrazek

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

obrazek

obrazek

obrazek

obrazek

 

 

obrazek

 

obrazek

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

 

 

obrazek

 

obrazek

 

obrazek

 

 

obrazek

 

Fot. Elaboro Online System

Opr tekstu: Małgorzata Radtke