
WIELKANOC!!!
Wielkanocne zwyczaje, obrzędy, symbolika jajka.
Historia jajka i pisanek Jajko – symbol życia, a w czasach przedchrześcijańskich błyskawicy i słońca, sił ożywiających przyrodę w okresie wiosennym. Można to wiązać z mitem o powstaniu świata właśnie ab ovo , czyli z jajka. Tak myśleli na terenie Grecji czy też Indii. Persowie wierzyli, że świat wykluł się z jajka – białko stało się słońcem, a żółtko księżycem. Otóż Bóg posłał na ziemię... koguta. Miał on zadanie ożywić ją, więc zniósł jajko, a z niego wypłynęły rzeki, które nawodniły ziemię i w niedługim czasie wszystko było zielone. Przed 5000 lat Chińczycy obdarowywali się kolorowymi jajkami wraz z nadejściem wiosny. Najstarsza polską pisanką, pochodzącą z X w. n.e., wykopano na Ostrówku w Opolu. Rysunki na jajkach były wtedy przede wszystkim znakami magicznymi, które miały chronić dom i obejście przed złymi duchami, urokami, czarami i chorobami. Jak powstały pisanki? Najstarsze pisanki pochodzą z terenów sumeryjskiej Mezopotamii. Zwyczaj malowania jajek znany był w czasach cesarstwa rzymskiego. W tradycji chrześcijańskiej zdobione jajka symbolizują Zmartwychwstanie Chrystusa. Pierwsze odnalezione na ziemiach polskich pisanki pochodzą z końca X wieku. Odkryto je w czasie wykopalisk na wyspie Ostrówek na terenie grodu. Dawne pisanki powstały przez rysowanie czyli „pisanie” na skorupce gorącym woskiem, a następnie zanurzano je w barwniku. Do tworzenia rozmaitych wzorów używano szpilek, słomek, szydeł itp. Pisanki są tworzone z gęsich, kaczych i kurzych jaj. W ostatnim czasie wykorzystuje się również strusie jaja, nadal są to jednak sporadyczne przypadki. Najczęściej są to wydmuszki (pozbawione zawartości, mające nienaruszoną skorupkę) bądź jajka gotowane na twardo. Są jeszcze również specjalne typy sztucznych jajek wielkanocnych. Mogą być wykonane np. z drewna, filcu czy nawet styropianu. Współcześnie… Jest wiele tradycyjnych sposobów dekorowania pisanek i wynikają one ze zwyczajów zakorzenionych w kulturach ludowych. Poza techniką batikową należy odnotować, że również wykorzystuje się wosk. Najpierw jajko jest zanurzone w barwniku, a dopiero potem ozdabiane woskowym wzorem. Następnie umieszcza się je w specjalnie przygotowanej marynacie, zmywającej zbędne plamy w miejscach niepokrytych woskiem. Dzięki temu, po usunięciu woskowej warstwy, otrzymuje się kolorowe ornamenty na jasnym tle. Podobnie jak przy batikowaniu, cały ten proces może być wielokrotnie powtarzany przy wykorzystaniu różnych barwników. Robi się tak, by otrzymać wielobarwną, mieniącą się różnymi kolorami, niepowtarzalną pisankę. Istnieją również mniej tradycyjne techniki tworzenia wielkanocnych pisanek. Można do nich zaliczyć malowanie jajek farbą akrylową czy wytworne dekorowanie ich specjalnie przygotowaną biżuterią z bursztynu. Liczba różnych odmian technik świadczy o tym, że pisankowa tradycja wciąż jest popularna i aktywna w Polsce. Oskar Kolberg, znakomity etnograf, opisuje charakter tej zabawy w swojej książce "Chełmskie" z 1890 roku: „po południu w ten dzień Wielkanocy, chodzą chłopaki i dziewczęta po wsi, przechwalają się pięknością swoich kraszanek (są to jajka w farbie gotowane, izręcznie upstrzone w różne kolory), a potem dobywając po jednej sztuce z kieszeni, próbują która mocniejsza, biją je nawzajem sztorcem obracając, a ten, którego mocniejsze jaje, ma prawo zabierać słabsze rozbite” (…). Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową, która symbolizuje wjazd Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Zanosimy wówczas do kościoła kolorowe palmy wielkanocne, które następnie są święcone. Dawniej palemki splatało się samodzielnie. Obecnie popularnością cieszą się jednak te „gotowe” zakupione w sklepach na kiermaszach, bazarach wielkanocnych wykonane z gałązek wierzby, różnych suszonych kwiatów i ziół. Zwyczaj ręcznego tworzenia gałązek nie umarł jednak całkowicie. W wielu miasteczkach organizowane są konkursy na najpiękniejszą, najwyższą lub najoryginalniejszą palmę. Poświęcona palma była uważana za symbol szczęścia, dlatego zawsze zanoszono ją do domu i wieszano w widocznym miejscu. Miała tam zostać równy rok – do momentu, aż zastąpi ją kolejna. Ta tradycja, chociaż może uszczuplona o magiczny wydźwięk szczęścia, jest wciąż kultywowana przez wiele rodzin. Wielki Tydzień kończy Triduum Paschalne. Rozpoczyna się ono wieczorem w Wielki Czwartek, obejmuje Wielki Piątek i Wielką Sobotę, a kończy wieczoremw Wielką Niedzielę, czyli w pierwszy dzień Świąt. To właśnie w niedzielę (lub w niektórych rejonach – późnym wieczorem w sobotę) odbywa się liturgia Wigilii Paschalnej. To najważniejsza msza święta w roku w Kościele katolickim – obchodzi się wtedy uroczystość Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. W Wielką Sobotę, najczęściej z rana, święci się pokarmy. Obecnie do kościoła przynosi się raczej symboliczne produkty wniewielkim koszyku. Wśród nich można wymienić: jajka (symbol nowego życia), wędliny (symbol płodności), chrzan (symbol dostatku) czy sól (symbol oczyszczenia od złego). Koszyczek często przystraja się również figurką baranka (z cukru, masła lub chleba - symbol Jezusa Chrystusa) oraz baziami. Dawniej święcono dużo więcej żywności. Wszystko, co rodzina miała zamiar spożyć na śniadanie wielkanocne lub nawet w ciągu całych świąt, ustawiano w dużych koszach przed ołtarzem lub – jeśli ksiądz objeżdżał gospodarstwa – kładziono na białym obrusie przed domem. W Wielki Poniedziałek (drugi dzień Świąt) przypada oczekiwany, zwłaszcza przez najmłodszych, lany poniedziałek, inaczej zwany śmigusem-dyngusem. Zwyczaj oblewania ludzi wodą pochodzi jeszcze z czasów pogańskich, choć dawniej śmigus i dyngus były odrębnymi obrządkami:podczas śmigusa chłopcy delikatnie smagali gałązkami wierzby łydki napotkanych dziewcząt, ewentualnie kropili panny wodą , stąd wyrosła obecna tradycja wielkanocna,w trakcie dyngusa chodziło się od domu do domu w formie życzeń oraz śpiewu prosząc o słodycze czy pieniądze. Obecnie dzieci mogą kupić specjalne psikawki lub plastikowy pistolet i w ramach zabawy nawzajem polewać się wodą.W niektórych gospodarstwach obowiązuje też tradycja budzenia domowników z samego rana za pomocą zimnej wody. Nie każdy marzy o tym, by zostać zmoczony wodą. Tradycja ta ma jednak pozytywne podłoże – bycie mokrym podczas śmigusa-dyngusa zwiastuje szczęście.Lany poniedziałek
Zanikającym już zwyczajem podczas Wielkanocy w Polsce jest tzw. kurek dyngusowy. Obchodzi się go równorzędnie z lanym poniedziałkiem Polega na tym, że młodzieńcy jeżdżą z kogutem (dawniej żywym, dziś zastąpionym sztucznym, np. z ciasta lub gliny) na wózku przez całą wieś. Śpiewają, zbierają pieniądze i drobne upominki, a napotkane dziewczęta polewają wodą.
W NASZYM MUZEUM Z OKAZJI ŚWIĄT WIELKANOCNYCH POWSTAŁA OKOLICZNOŚCIOWA WYSTAWA.
MOŻNA NA NIEJ ZOBACZYĆ BARDZO CENNY NABYTEK TJ. MONETA W KSZTAŁCIE WIELKANOCNEJ PISANKI.
Unikatowa moneta ma wyjątkowy kształt wielkanocnej pisanki - symbolu budzącej się do życia przyrody oraz wiary w zmartwychwstanie Chrystusa.
Moneta została wybita z miedzioniklu i uszlachetniona cennym, 24-karatowym złotem. Jej bogato zdobiony rewers przedstawia charakterystyczne wzory i ornamenty, które pojawiają się na tradycyjnych wielkanocnych pisankach. Uzupełnieniem są życzenia wielkanocne w różnych językach, w tym w naszym ojczystym języku polskim. Awers zdobi pieczęć rządowa emitenta – Niue, nominał – 1 dolar i rok emisji – 2022.
Fotografie z wystawy "Atrybuty Wielkanocne"
Źródło: historia.org, culture.pl, urocznica.pl., „Polskie tradycje i obyczaje” S. Chmiel oraz źródła własne.
fot. M. Radtke, L. Bukowski
![]() |
![]() |
![]() |
Metadane
Źródło informacji: | Małgorzata Radtke |
Data utworzenia: | (brak danych) |
Wprowadził do systemu: | Małgorzata Radtke |
Data wprowadzenia: | 2022-04-14 14:24:11 |
Opublikował: | Małgorzata Radtke |
Data publikacji: | 2022-04-14 15:04:41 |
Ostatnia zmiana: | 2022-04-14 16:24:52 |
Ilość wyświetleń: | 458 |